Kardeşlik dönemimiz ve vize istenmiyor biz de taaa ŞAM a kadar gelmişiz sabahın köründe kalkıp geziyoruz madem öyle buralara kadar gelmişken bir de BEYRUT u görelim dedik, Siz deki de ne gezme aşkı imiş arkadaş dur durduğun yerde.
LÜBNAN bizden vize istemeyen ülkelerden bir tanesi, sabah yedi civarında kahvaltımızı yaptıktan sonra ilk olarak otobüsle gidelim diye düşündük. Otobüs terminaline gittik ve bir otobüs e bindik tahmin edeceğiniz gibi karmaşa ve bir belirsizlik vardı bizim bindiğimiz otobüsün şoförü bizim pasaportları aldı ve gitti süre geçmeye başladı ve pınar kitap okumaya devam ediyordu ki benim sabrım tükendi.
ben kalktım gidip pasaportları aldım geri biraz söylendiler ama pasaportlarımız la otelin oto park ına döndük niye kendi arabamızla gitmiyoruz dedik. kendimize birer kahve aldıktan sonra arabaya atladık haritayı açtık ve yola çıktık.
Sınır kapısında plakamızı gören görevliler ve pasaportlarımıza bakan beyler çok nazik davrandılar ve hemen işlemlerimizi yaparken aynı zamanda misafir perverliklerini göstererek bize bol şekerli çay ikram ettiler.
Çok yoğun çeker barındıran çayımızı içmeyi denerken görevlilerin en yaşlısı
- Erdoğan aşağıda!
- Erdoğan aşağıda!
diyip duruyordu biz pek anlam veremedik bu duruma, takii dağlardan inmeye başladığımız zamana kadar gerçekten sınır kapısı yüksek bir dağ da imiş.
Dağdan aşağı inen yol da etrafa bakarak gidiyoruz bazen durup meyve yada su alıyoruz. Yolda iken hep yaptığınız gibi bütün tabelaları kontrol ediyoruz. Bir süre sonra çok tanıdık bir isim gördük BEKAA vadisi, şimdi birçok insan burayı hatırlamaz bilenler için Bekaa vadisi terör kamplarının olduğu bir yerdir. Bir ne olacağını düşünerek etrafa bakarak geçtik ve hedefimiz olan Beyrut un sahil kısmına doğru devam ettik.
Arabamızı tabelaların gösterdiği büyük bir park a bıraktık ve yürümeye başladık etraftaki kurşunlanmış bombalanmış binalara bakarak sahile doğru yürüyorduk ki birden ben
- lan ne oluyor Başbakan burada ne arıyor dedim.
- sınır kapısındaki amca ( Erdoğan aşağıda ) diyordu ya bu imiş.
Bizim geldiğimiz gün Başbakan YILIN LİDERİ ödülünü almaya gelmiş. Bizim için de büyük sürpriz oldu gezdiğin ülkede böyle bir afişle karşılaşmak.
Sürpriz'in heyecanı çabuk geçti ve yürümeye devam ettik ancak bu ülkede sahil e ulaşmak zor oluyordu, yada ülkeye suç atmadan durduğumuz yer kötü imiş. Bir süre sonra sahile gele bildik o ana kadar çok dikkatimizi çekmeyen birşey varmış her yerde silahlı uzun namlulu insanlar vardı sahilde bekleyen silah yüklü hazır bekleyen tekneleri görünce daha fazla dikkat eder olduk. Ülkenin gerçeğini unutmamak lazım çok güzel bir ülke ama terör her yerde her adım da. Biraz sahilde yürüdükten ve bir şeyler yedikten sonra trafik ve döneceğimiz mesafeyi ve sınır kapısı durumunu düşününce geri dönmek bizim için daha iyi karardı yeniden bekle bizi Şam.
LÜBNAN bizden vize istemeyen ülkelerden bir tanesi, sabah yedi civarında kahvaltımızı yaptıktan sonra ilk olarak otobüsle gidelim diye düşündük. Otobüs terminaline gittik ve bir otobüs e bindik tahmin edeceğiniz gibi karmaşa ve bir belirsizlik vardı bizim bindiğimiz otobüsün şoförü bizim pasaportları aldı ve gitti süre geçmeye başladı ve pınar kitap okumaya devam ediyordu ki benim sabrım tükendi.ben kalktım gidip pasaportları aldım geri biraz söylendiler ama pasaportlarımız la otelin oto park ına döndük niye kendi arabamızla gitmiyoruz dedik. kendimize birer kahve aldıktan sonra arabaya atladık haritayı açtık ve yola çıktık.
Çok yoğun çeker barındıran çayımızı içmeyi denerken görevlilerin en yaşlısı
- Erdoğan aşağıda!
- Erdoğan aşağıda!
diyip duruyordu biz pek anlam veremedik bu duruma, takii dağlardan inmeye başladığımız zamana kadar gerçekten sınır kapısı yüksek bir dağ da imiş.
Dağdan aşağı inen yol da etrafa bakarak gidiyoruz bazen durup meyve yada su alıyoruz. Yolda iken hep yaptığınız gibi bütün tabelaları kontrol ediyoruz. Bir süre sonra çok tanıdık bir isim gördük BEKAA vadisi, şimdi birçok insan burayı hatırlamaz bilenler için Bekaa vadisi terör kamplarının olduğu bir yerdir. Bir ne olacağını düşünerek etrafa bakarak geçtik ve hedefimiz olan Beyrut un sahil kısmına doğru devam ettik.
- lan ne oluyor Başbakan burada ne arıyor dedim.
- sınır kapısındaki amca ( Erdoğan aşağıda ) diyordu ya bu imiş.
Bizim geldiğimiz gün Başbakan YILIN LİDERİ ödülünü almaya gelmiş. Bizim için de büyük sürpriz oldu gezdiğin ülkede böyle bir afişle karşılaşmak.
Sürpriz'in heyecanı çabuk geçti ve yürümeye devam ettik ancak bu ülkede sahil e ulaşmak zor oluyordu, yada ülkeye suç atmadan durduğumuz yer kötü imiş. Bir süre sonra sahile gele bildik o ana kadar çok dikkatimizi çekmeyen birşey varmış her yerde silahlı uzun namlulu insanlar vardı sahilde bekleyen silah yüklü hazır bekleyen tekneleri görünce daha fazla dikkat eder olduk. Ülkenin gerçeğini unutmamak lazım çok güzel bir ülke ama terör her yerde her adım da. Biraz sahilde yürüdükten ve bir şeyler yedikten sonra trafik ve döneceğimiz mesafeyi ve sınır kapısı durumunu düşününce geri dönmek bizim için daha iyi karardı yeniden bekle bizi Şam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder